تاریخ انتشار: 3 مه 2021 ، ساعت 6:04 بعد از ظهر توسط بن بروتوكائو 3.0 از 5
  • 4.75 رتبه بندی جامعه
  • 4 رتبه بندی آلبوم
  • 3 به آن 5/5 داد
امتیاز خود را ارسال کنید 5

آخرین باری که Key Glock و Young Dolph بهم پیوند خوردند ، در نسخه اصلی دام و دمکر آنها به چاه شیمی فوق العاده ضربه زدند. تلاش دوم نمایندگان ممفیس به راحتی این هسته برادرانه را حفظ می کند ، در حالی که هدف این دو را بهبود می بخشد ، اجازه می دهد تا از یک مشاوره تحت سلطه Dolph به یک مشارکت برابر تغییر یابد.



این تقریباً یک حقیقت گرایی در دنیای رپ است که این دو نفر نمی توانند در یک مسیر از دست بدهند. این گزاره برای قسط اول تا حدی صادق است. هیچ اشتباهی رخ نداد ، و آنها از نظر مادی از دست ندادند ، اما تا حدود زیادی احساس می شد که آنها هم ضربه نخورده اند. آنها چنان هماهنگ بودند که تمایز بین آنها دشوار می شد. آن ساعت افتخار و تهدید به مرگ که به طرز ملودیکی در باریتون عمیق پخش می شد ، تقریباً شبیه موسیقی آسانسور در ساختمان آپارتمان برای شیاطینی بود که جهنم را کار می کنند.



اما ، از آن زمان به بعد ، گلوک پیر شد و سال گذشته دو پروژه انفرادی منتشر کرد. بر Dum and Dummer 2 ، او هنوز هم به دنبال دلف می رود ، همان مهارت را در بافتن صدای خود به شیار گردن ضرب و شتم نشان می دهد. اما او الگوبرداری از تعمداً از Dolph را متوقف کرده است ، و نه اینکه اجازه دهد خودش فقط الهام بگیرد.








از نظر غزل ، تنوع زیادی وجود ندارد. هر دو هنرمند تقریباً به طور انحصاری با مضامینی که در طول زندگی حرفه ای خود قدم می زنند و بازخوانی می کنند سر و کار دارند: یعنی بت پرستی شخصی ، سبک زندگی فاخر و سو both استفاده از تجارت ، شخصی و جنسی. به نظر می رسد که این ویژگی برجسته Dolph است: او رپ را تغییر می دهد و نمی تواند اجازه دهد رپ او را تغییر دهد. اما ، با تمام تغییرات دیگر در این گردباد ژانر ، یک پیشکسوت که در راهش قرار دارد دلگرم کننده است.

جاکوب الوردی و تامی دورفمن

از بین این تغییرات ، عمیق ترین آنها ضربات Bandplay است. ساکنان کلمبیا ، تنسی بیشتر کارهای تولید را انجام می داد ، افراد شیادی سنتی جنوبی را با شارژ بی سیم خطوط شکننده بی نظیر که کاملا به داستان های خونین و کوچک دلف و گلاک وام می دهند ، شارژ می کرد. نکته برجسته آلبوم این است که یکی از معدود آهنگ های انفرادی Dolph در آلبوم ، Coordinate ، به طور برجسته ای معرفی ریک و مورتی است.



پول خوب می گوید مطلقا هیچ کس به او نگفته است.

به نظر می رسید دو سال بین پروژه ها Young Dolph فراتر از حد انتظار خسته شده است. او هنگامی که در برابر دشمن بدون سازش ایستادگی می کند ، در بالاترین حد خود قرار دارد و برای تحسین هوادارانش ، سینه خود را بیرون می کشد. اما ، به نظر می رسد او همه دشمنان واقعی خود را از دست داده است. احساس بی حالی در همه جا وجود دارد. به راحتی می توان از کنار این انرژی صرف نظر کرد ، زیرا انرژی حاصل از Key Glock و Bandplay برای شناور کردن این غول بیش از اندازه کافی است ، که باعث می شود زمان شیاطین برای تمام مدت زمان 61 دقیقه اجرا شود.

ریتز تاجی را در لیست آهنگ های خود قرار داد

فورچون خوب انتخاب کرد و آنها را با دو رپر سرسخت و ممفیس اهل کشور مطابقت داد ، هر دو باهوش شفاف و بدبین. یک جوان دلف دلپذیر تلاش چندانی برای مطابقت با انرژی کی گلاک نمی کند و نتیجه آن چیزی غیر قابل سازش است که انتظار می رود از پاور-دو این ممفیس باشد.



فقط شرم آور است که با ضرب های این رپرهای قدرتمند ، حتی با استعدادتر می توانستند آلبومی قابل ستایش بسازند.