2.9 از 5- 3.17 رتبه بندی جامعه
- 12 رتبه بندی آلبوم
- 4 به آن 5/5 داد
تقریباً با داشتن یک کاتالوگ عظیم الجثه و فعالیت در تقریباً همه اقدامات قابل توجه هیپ هاپ از آتلانتا در دهه گذشته ، نام گوچی مان جامد شده است.
با این حال ، با داشتن موسیقی کافی برای تأمین نزدیک به 170 روز گوش دادن بدون وقفه ، ممکن نیست که تا حدی به رکود برسید.
آخرین انتشار او ، 13 ترانه وتوبر دوم ، آلبوم دوم وی در سال 2019 ، نمونه ای درخشان است.
این مجموعه در یک محیط خوب و بد (هر چند موفق) به راحتی قرار می گیرد و به طرفداران Guwop می دهد آنچه که در انتشارات اخیر با آن سازگار شده اند ، ادامه روند از تابستان امسال هذیان های عظمت : روی خلبان خودکار واپ کنید.
بیشترین اوج های این پروژه از طریق همكاران و انتخاب های تولید حاصل می شود. به عنوان مثال ، آنچه Big Booty در آن قرار دارد مگان نریان فاقد هرگونه اصالت است ، این جک را با JWhite Did It's flip از 2 Live Crew's Hoochie Mama جبران می کند - که در Soundtrack of Ice Cube’s classic classic ظاهر شد جمعه . JWhite همچنین نمایش The Showboys را رپ را بکشید برای Move On - همان نمونه ای که در David Banner’s استفاده شده است مثل یک دلال محبت (و اخیراً Drake’s In My Feelings).
همه ویژگی ها درخشش ندارند. در حالی که کوین گیتس Bucking The System را خرد می کند ، Kodak Black برخی از تندترین میله های پروژه را روی Big Boy Diamonds رها می کند (که توسط Tootsies دنبال می شود):
Milkin 'این سگها مثل Yoo-hoo / Shit on this niggas، I doo-doo / I'm passin' gas like I farted / پسر اگر بوی آن را گرفتی ، معامله کردی.
در نهایت ، این احساس یک کار خسته کننده است. با 101 بار انتشار - از جمله مخلوط کن - زیر کمربند او ، عدم انگیزه بیش از دلار در این مرحله قابل درک است. او نقش خود را در صنعت کاملاً می فهمد و چیز کمی (در صورت وجود) برای اثبات کسی باقی مانده است.
این بدان معنا نیست که او لبه خود را از دست داده زیرا واضح است که فرمول ساخت ضربه را کامل کرده است. در عوض ، او کمی بیش از حد راحت است.
اگر چه هذیان های عظمت کمی نفخ داشت (به زبان ساده) ، او سعی در ایجاد زمین جدید کرد ، مانند مورد ویژه با پیشگام تله لاتین آنوئل AA. اگرچه یک خطا فرمولی است ، اما حتی ویژگی جاستین بیبر او کاملاً به یک مسیر کراس اوور کامل متعهد است.
در اینجا چیز کمی وجود دارد که شنونده را به چالش بکشد - چه رسد به خود گوچی. برداشت شما از این امر به این بستگی دارد که شما چقدر تمایل دارید که به کنترل کروز ستون ATL بر روی مناظر صوتی مخصوصاً قابل پیش بینی با نوارهای تنبل گوش دهید که باعث انعطاف پذیری در لیست های پخش اصلی می شود و به طور همزمان لیاقت چند بار تکرار را ندارد.
همانطور که گفته شد ، به گوچی نشان داده شده است که می تواند در میان سادگی آشکار ، از خود لذت ببرد و حتی پیشرفت کند. همکاری مشترک وی با مترو بومین ، DropTopWop ، یک مثال عالی است.
همچنین ، همانطور که در افتتاحیه آلبوم Richer Than Errybody نشان داده شده است ، به نظر می رسد ستاره 39 ساله رپ در میان مهمانان جوان خود DaBaby و YoungBoy هرگز دوباره شکست. اگرچه مینیمالیسم خلاقانه ممکن است برخی از شنوندگان را ناامید کند ، اما برای اینکه بتوانید بدون هیچ زحمتی موضوع را حفظ کنید ، چیزی برای گفتن وجود دارد.
با این سرعت ، تصور اینکه سانتا سانتا سانتای شرقی به عنوان پاسخ جنوب به E-40 به عنوان یک دولت سالخورده بزرگ یک دهه دیگر تصور می شود ، خارج از پایگاه نیست ، بدون در نظر گرفتن اینکه آیا تصمیم دارد ساحل را ادامه دهد یا خیر.
