3.8 از 5- 2.25 رتبه بندی جامعه
- 4 رتبه بندی آلبوم
- 1 به آن 5/5 داد
اگر دیزی رایت بازیکن NBA بود ، او رودی گی بود. به هیچ وجه یک All-Star رأی داده شده نیست ، بلکه یک محصول ثابت سال به سال است. سرگیجه به روند اعتماد خود به ادامه می دهد حالت ذهن 2 - پیگیری تا سال 2014 وضعیت ذهنی EP - که آهنگ های مطبوعی را برای سنگ تراش متفکر ارائه می دهد.
وضعیت روحی رایت از آخرین سفر وی (آگوست 2017) تغییر چندانی نکرده است عصر طلایی 2 ) آینه های رپ او که در آن مهمانی که باعث علاقه به تماشای یک بازی آبجو پونگ می شود به جای اینکه خون حیوان shindig باشد ، آهسته خنک می شود. جریان اطمینان خود او باعث ایجاد یک بازکن مغناطیسی در بدون عجله می شود. دستبندهای آهسته آهنگ و کلیدهای پیانوی باشگاهی پس از ساعت با بازتاب های Dizzy در مورد بزرگ شدن شرط بندی در مسابقات بوکس و مهمانی تا زمانی که پلیس تماس بگیرند همگام هستند. تأملات او محدود به گذشته نیست. رایت در مورد شما درست نیست که سیاسی می شود ، متوجه می شود که او صلح اعتراض آمیز را به زحمت می کشد و آنها شما را بدرقه می کنند / شما جیم کرو جدید را می خوانید ، ما حتی نباید قانون را نقض کنیم. این احساسات است که دیزی را از رپرهای هم فضایی دیگر جدا می کند ، مثلاً می گویند ، یک ویز خلیفه.
مانیفست رایت Fuck Yo Attitude است ، که توانایی قابل توجه او را در ازدواج با خشم سیاسی دشمن عمومی با صلح مبهم Curren $ y برجسته می کند. او می تواند شنوندگان را در مسیر خود با خطی در مورد شکارچی جنسی محکوم شده متوقف کند بروک ترنر : پسر سفیدپوست سه ماه به خاطر تجاوز به خپله وقت گرفت ، چگونه بیرون آمد و میک میل 2 به 4 شد؟ با این حال ، او همچنین بر روی قلاب عفونی و بالا و پایین رفتن کلیدهای پیانو روشن می کند که اگرچه از آشفتگی جهان آگاه است ، اما اجازه نمی دهد که ذن او را از بین ببرد. این موسیقی فکری برای فندکهای کوچک و لوازم آرایشی است حالت ذهن 2 با عمق آشکار
آلبوم پیوندهای ضعیف زیادی ندارد ، با این حال ، رایت بیش از کلیدهای شوم بی جا به نظر می رسد و قلاب کمی را برای Flatline فراهم می کند ، و آلبوم نزدیکتر I Got Control با طبل های بهم ریخته ای مخدوش می شود. با این حال ، تنها محدودیت عمده در این پروژه به قدرت آن بستگی دارد. ثبات. در حالی که دیزی با این آلبوم 15-10-5 آمار قابل توجه دیگری ارائه می کند ، او با جریان خود و قافیه های خود قالب نمی شکند. تولید پر رنگ است - به خصوص کلیدهای آرام و بوقهای مبهم Wanna Remind You و گشت و گذار کیهانی در این سمت J Dilla و Erykah Badu’s Didn't Cha Know - اما چیزهای زیادی نیست که قبلاً از Dizzy نشنیده ایم. Dizzy مانند Spitta و Tech N9ne با موسیقی ای که طرفداران اصلی او را دوست خواهند داشت ، در جیب می ماند. با این حال ، شاید یک روتین سوئیچ ارزش داشتن ریسک را داشته باشد و موسیقی واقعاً بی انتهایی را ارائه دهد.
در حال حاضر ، حالت ذهن 2 ، که در مقابل جو خفقان آور اجتماعی و سیاسی آمریکا بسیار تحسین برانگیز است ، مطمئناً این کار را خواهد کرد.
