3.4 از 5- 27/3 رتبه بندی جامعه
- یازده رتبه بندی آلبوم
- 4 به آن 5/5 داد
بسیاری از نوازندگان برای ایجاد بازدیدهایی در زمان حال ، گذشته را هدایت کرده اند. از YG’s trunk pop-G-funk-infpped tra rap rap گرفته تا حرفه برونو مارس در برداشتن از فهرست تأثیراتی مانند Prince، Chaka Khan و Bell Biv DeVoe ، استفاده از نوستالژی ابزاری درجه یک در رپرتوار یک هنرمند باقی مانده است.
توری لانز از این روش برای او استفاده کرده است نوعی شیروانی مجموعه ، مجموعه ای که به تغییر شکل بازدیدهای انتخاب شده از ‘00s معروف است. این بار تمام شد ، خواننده رپ آواز تورنتو فقط آهنگ های مورد علاقه خود را ریمیکس نمی کند ، او مجری های اصلی را مجاب می کند تا در نسخه های دوباره کار شده برخی از برش های مورد علاقه خود از دوران آهنگ های زنگ و تلنگر تلفن ها ظاهر شوند.
خواننده R&B از نمونه های T-Pain و Trey Songz الگوبرداری می کند ، و با حساسیت بیش از کنده و تحریف شده hit 00s نمونه های R&B را همراه با چند اسکیت مخلوط می کند.
او درک گسترده ای از ژانر را در برشهایی مانند جری اسپرانگر ، بازسازی T-Pain’s I'm Sprung با هماهنگی خود Tallahassee به عنوان دو کلینیک ملودیک ، به نمایش می گذارد.
تصور مجدد او از فیلم زیبای زیبای Pharrell و Snoop Dogg در The Benz به عنوان چیز جدیدی می درخشد. با تولید براق کننده و باشکوه اصلی و شکل دادن آن به صورت تفریحی خرد شده و پیچ خورده. اما به نوعی کار می کند ، زیرا توری به طور یکپارچه ای از وسایل بدقلق سر می خورد و اسنوپ داگ کار خود را با یک بیت کوتاه انجام می دهد.
نکته مهم دیگر در مورد The Take به کمک Chris Brown است ، اقتباسی از Brown's Take You Down که باعث می شود گرما با Tory و Breezy در هنگام خرید و فروش میله های مضراب ، شیمی عالی ارائه شود ، و این یکی از بهترین تلاش های Collab در این پروژه است.
علی رغم جاه طلبی ، همان مشکلاتی که گریبانگیر دیگر Tory شده است ، در این نوار منتشر می شود. سبک ساده رپ Tory و ویژگی های یک نت فقط می تواند مدت ها توجه را حفظ کند قبل از اینکه به یک تجربه گوش دادن خسته کننده و خسته کننده تبدیل شود. او در خط خود خوب است اما چیزهای فراتر از آن ارائه نمی دهد.
میکس تیپ با پرکننده و دور ریختن خسته می شود. یک نمونه از داستان Cry با ماریو خلاصه می شود ، Tory و Mario سعی می کنند تکرار اولیه احساس R&B را احیا کنند ، در عوض به یک صدای قدیمی و فاقد جذابیت تبدیل می شوند.
بعضی اوقات تغییرات او مانند Lloyd و Lil Wayne با نامفهوم اندیشه های نامناسب روبرو می شوند. دستور العمل ناخوشایند جعل نفس گیر گوش لوید ، ناله های خودکار تنظیم شده Wayne و دمنده های تنفس خارج از همگام سازی Tory ، آشفتگی بی نظمی از ملودی ایجاد می کند.
از دست دادن لمس آرام تولید بیگ ریز و جاسپر کامرون همراه با تجسم وین که به شدت از بهترین روزهای رپ زنده اش کاسته می شود ، باعث می شود این اصلاح لوید و وینز تو تصنیفی باشد که بهتر است دست نخورده باشد.
با این حال ، هنگامی که بازگشت به عقب تراز می شود ، Tory نمونه هایی برجسته مانند A Fool’s Tale را ارائه می دهد که Ashanti نشان می دهد چه چیزی او را به عنوان یک نیروگاه اولیه در آواز برجسته و یک آیه ساده ، اما در عین حال کارآمد تبدیل کرده است. Tory نمی تواند کاملاً از نظر صوتی خودش را حفظ کند اما با استفاده از بهترین جریان خود در پروژه ، مسیر را از بین نمی برد.
اگرچه مسلماً کیسه ای مختلط است ، Tory’s جدید با موفقیت ادای احترام به ‘00s R&B می کند و در عین حال تعداد زیادی مربا اتاق خواب ، چوب لباسی باشگاه و بازی های قبل از بازی را برای ایجاد لرزش در طرفداران خود ارائه می دهد.
