2.8 از 5- 38/3 رتبه بندی جامعه
- 37 رتبه بندی آلبوم
- 9 به آن 5/5 داد
آنها می گویند یک خواننده رپ کل زندگی خود را صرف نوشتن اولین آلبوم خود می کند و حتی اگر Toronto's Tory Lanez 'از سال 2009 تاکنون 15 میکس مپ و یک EP منتشر کرده است ، اولین استودیوی رسمی خود بهت گفتم به وضوح کار زندگی او است. چندی پیش زمانی وجود داشت که Daystar Peterson به جز در قسمت رپ واقعی ، در رپر بودن بسیار خوب بود. فیلمبرداری بی شماری از ویدیوها برای هر آهنگ ، راهپیمایی به وبلاگ های موسیقی در اینترنت ، پخش میکس در مراکز خرید تورنتو ، اجرای نمایش در کوچکترین مکانها و اساساً تکمیل هرگونه مشکل دیگری که به پیشرفت موسیقی او کمک می کند همان چیزی بود که Tory در آن بود. با این حال ، موسیقی ای که وی تبلیغ می کرد هرگز آنقدر قوی نبود که بتواند حرفه اش را شعله ور کند. هفت سال از ظهور او می گذرد و شلوغی ثابت باقی مانده است اما موسیقی فقط در حاشیه بهتر شده است.
بهت گفتم به عنوان زندگی نامه لانز عمل می کند اما بیشتر به عنوان یک FOUY بزرگ برای کسانی که شاید نیمی از ده سال پیش گرفتن سی دی وی را در بازار رد کرده اند ، انجام می دهد. این عنوان به خودی خود ثابت می کند که او از روزی که تصمیم گرفت رپ کند ، هدف این موفقیت را داشته است. خط افتتاحیه intro skit - نام من Daystar Peterson است و روزی می خواهم بزرگترین هنرمند جهان باشم - شاید باعث دررفتگی شانه با چنین دامنه عظیمی شده باشد ، اما به گفته لانز ، این سرنوشت است او سزاوار است
هنگام گوش دادن به این داستان اصلی آهنگ 28 ، شنوندگان (حتی از قبل طرفداران) دشوار خواهند بود که تمام توقف ها را شروع کنند. اساساً یک طرح پیشرفت دارد که هر آهنگ دیگری را به پیش می برد و در آهنگ 10 ، شما مطمئن نیستید که چه مقدار از حماسه بیشتری برای شنیدن نیاز دارید. حذف 14 اسکیت و پخش از طریق آن به این طریق تجربه گوش دادن را به شدت تغییر خواهد داد زیرا موسیقی با کیفیتی برای جذب وجود دارد.
Brownstone-redux Say It، Summer ’16 smash and panty-soaking LUV and Flex همه تک آهنگهایی هستند که قبلا منتشر شده اند به تنهایی عملکرد خوبی داشته اند و همچنین از آلبوم مفهومی غیراصولی بسیار خوبی برخوردار هستند. در اینجا چیزهای زیادی وجود ندارد که Tory را از بسیاری از هنرمندان دیگری که در بازی امروز موج می زنند متمایز کند. به عنوان مثال ، ساعت 4 صبح فلکس یک حشره غول پیکر از Kendrick Lamar's The Art of Peer Pressure را به عنوان جزئیات مربوط به حمله به خانه انجام می دهد که تقریباً کلمات کلیدی اشتباه است. او حتی موفق شده است محبوبیت رپ / آواز Drakkardnoir را در تعداد محدودی کاهش دهد ، که اساساً منجر به ضرب و شتم بدخلق با ادلیب های خشن Tory می شود. تولیدکنندگان تکراری این آلبوم مانند بنی بلانکو ، Cashmere Cat و Play Picasso امتیازهای برتر را برای ساخت ضرب های جذاب معاصر می گیرند اما متأسفانه Tory کار زیادی با آنها نمی کند.
از قضا به اندازه کافی ، بهت گفتم در واقع چیزهای دیگری به ما نمی گوید جز اینکه Tory واقعاً افتخار می کند که مشهور است. به نظر می رسد او بین یک شخص خیابانی از ایالت ها ، یک پسر فروتن از کانادا و برخی از بچه ها از وسط ناکجاآباد آرزوهایی بی اندازه برای تبدیل شدن به یک رپر محبوب ، پاره شده است. صدای او خیلی نازک است و حتی اگر با چند تک آهنگ بزرگتر کمی چوب به توپ برسد ، دوازده آهنگ باقی مانده در اینجا اعتصاب آور هستند.
